Nowości w Rhinoceros 7 - lista 10 nowych funkcji - część 1
- Blog
- Nowości w Rhinoceros 7 - lista 10 nowych funkcji - część 1
W grudniu 2020 roku firma McNeel udostępniła siódmą wersję programu Rhinoceros, która oprócz wielu usprawnień dotychczasowych funkcjonalności oferuje wiele nowych, przełomowych narzędzi o raz funkcji. Oto lista pięciu wybranych nowości:
1. Obiekty SubD
Obok podstawowych form swobodnych opartych na krzywych i powierzchniach NURBS do programu Rhinoceros 7 dodano bogaty pakiet narzędzi opartych na geometrie SubD. Modele SubD pozwalają na jeszcze większą swobodę modelowania i edycji przy zachowaniu dotychczasowej precyzji, tak jak w przypadku powierzchni NURBS.Modele SubD charakteryzują się możliwością szybkiej i swobodnej edycji bez konieczności przebudowy całego modelu oraz przy zachowaniu ciągłości krzywizn przy modelowaniu form organicznych.Gotowe modele SubD charakteryzują się nieograniczoną precyzją i mogą być przeznaczone do dalszej eksploatacji w obszarze CAM. Łącząc dotychczasowe możliwości Rhinoceros 7 z nowymi typami obiektów możliwe jest konwertowanie chmur punktów oraz modeli typu mesh na obiekty SubD, a także modeli SubD na geometrie NURBS.
2. Zaawansowane obiekty tekstowe
Na uwagę ze strony architektów oraz wszystkich autorów dokumentacji technicznych zasługują nowo wprowadzone zaawansowane narzędzia tekstowe, które umożliwiają automatyzację pracy i parametryzację dokumentacji względem modelu 3D i rysunków 2D. Obiekty tekstowe mogą zawierać sparametryzowane pola, które dynamicznie wyświetlają długości, powierzchnie lub objętości wskazanych w modelu obiektów. Wartości te mogą być również poddawane operacjom arytmetycznym, np. sumowaniu powierzchni pomieszczeń w tabelach zestawczych.Ponadto pola tekstowe mogą wyświetlać inne, sparametryzowane wartości, na przykład aktualną datę lub datę ostatniej modyfikacji dokumentu, skale widoków szczegółów w układach arkuszy, ilości i numery porządkowe układów arkuszy oraz ich nazwę. Funkcje te pozwalają na systematyzację metryk na rysunkach dokumentacji, oszczędność czasu i eliminację pomyłek.Do obiektów blokowych dodano atrybuty, które mogą być wyświetlane w formie tekstowej, a każda instancja bloku może posiadać indywidualne atrybuty dla ogólnie zdefiniowanych kluczy. Praktycznym wykorzystaniem bloków z atrybutami mogą być wszelkie elementy opisowe odnoszące się do elementów rysunku – na przykład metryki pomieszczeń posiadające indywidualną numerację, nazwy oraz informacje o powierzchni pomieszczenia, która będzie automatycznie aktualizowana po zmianie jego wielkości.
3. Denoiser’y
Piękne i wyraźne renderingi bez czekania – dzięki zastosowaniu denoiserów, czyli algorytmów opartych na sztucznej inteligencji, które usuwają ziarnisty szum z renderiungu w post-produkcji. Oto porównanie dwóch obrazów wyrenderowanych w czasie poniżej 10 sekund, bez oraz z zastosowaniem denoisera:
4. Grasshopper Player
Definicje programu Grasshopper odtąd możliwe są do uruchamiania bezpośrednio z wiersza poleceń oraz interfejsu programu Rhino. Dzięki temu projektowanie parametryczne staje się jeszcze prostsze dla użytkowników, którzy nie posiadają doświadczenia w tworzeniu definicji programu Grasshopper. W celu utworzenia definicji gotowych do użycia w Playerze, program Grasshopper został wyposażony w dodatkowe komponenty pozwalające na wprowadzanie poprzez wiersz poleceń programu Rhinoceros takich elementów jak ciągi znaków (strings), liczby całkowite i zmiennoprzecinkowe, a także istniejące w modelu Rhino obiekty geometryczne dowolnych klas. Każdy z tych komponentów posiada atrybuty pozwalające na określenie przez użytkownika zapytania oraz limitów wprowadzanych danych, a dla liczb ich granicznych wartości. Dane mogą być interpretowane w sposób ciągły lub dopiero po zakończeniu ich wprowadzania przez użytkownika.Ponadto wprowadzono dwa dodatkowe komponenty odpowiedzialne za przekazanie danych wynikowych do modelu Rhino (context bake) oraz wyświetlenie ustalonego przez użytkownika komunikatu w wierszu poleceń, po zakończeniu przetwarzania definicji.
5. Light Falloff
Jeszcze bardziej realistyczne wizualizacje w najnowszej wersji Rhino dostępne są dzięki zaawansowanym właściwościom obiektów świetlnych oraz cieni. Obecnie każdy z obiektów świetlnych w modelu posiada atrybut Light Falloff, który odpowiada za osłabienie natężęnia światła wraz ze wzrostem odległości od jego źródła.Obecnie dostępne są trzy możliwe ustawienia, a każde z nich może być zastosowane dla źródeł punktowych, kierunkowych, typu spot, liniowych oraz powierzchniowych.Constant Light Falloff
Dotychczasowo odstępne w Rhino źródła świateł charakteryzowały się stałym natężeniem światła, niezależnie od odległości oświetlanych obiektów od źródła. Ustawienie Constant jest stosowane np. dla oświetlania scen zewnętrznych, pozwala ono na uzyskanie równomiernego oświetlenia obiektów w modelu oraz miękkich, rozproszonych cieni. Może ono być również zastosowane do doświetlenia scen wewnętrznych światłem typu ambient.Linear Light Falloff
Nowo dostępne ustawienie Linear Light Falloff dopowiada liniowemu spadkowi natężenia oświetlenia. Jest ono przydatne np. do ogólnego oświetlenia typu ambient scen wewnętrznych, a także kiedy istotne jest zaznaczenie źródła światła, ale jednocześnie chcemy doświetlić również inne elementy modelu będące dalej od jego źródła.Inverse Squared Light Falloff
Drugie z nowo dostępnych ustawień - Inverse Squared Light Falloff - powoduje spadek natężenia światła w tempie kwadratowym wraz ze wzrostem odległości do źródła. Jest to ustawienie odpowiadające rzeczywistemu zachowaniu natężenia światła rozchodzącego się ze źródeł punktowych.
Chcesz poznać Rhino? Sprawdź ofertę szkoleń
Zapraszam do umawiania się na termin szkoleniaTelefon: +48 604 412 816E-mail: superarchitektura@gmail.com